Από τον περασμένο Σεπτέμβριο και προτού η ταινία κάνει την πρεμιέρα της στο φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας αναζητούσαμε διανομή. Θα βρείτε πολύ εύκολα, είναι εμπορικό το θέμα...έλεγαν όλοι, λες κι είχαμε κάνει την Πολίτικη Κουζίνα, έστω στο πιο χειροποίητο και στο πιο αντεργκράουντ. Όταν μάλιστα ανακοινώθηκε το πρόγραμμα προβολών της στον Δαναό, στο πλαίσιο των Νυχτών Πρεμιέρας, και μέσα σε δύο εβδομάδες έγινε sold out, τότε πιστέψαμε όντως πως η διανομή θα βρεθεί εύκολα. Ωστόσο, ένα δημοσίευμα στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ από την Άντα Νταλιάκα (http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22800&subid=2&pubid=63717564) άρχισε να μας υποψιάζει. Διότι, όσα εισιτήρια και να έκανε η ταινία, όσο συγκεκριμένο κοινό και να τράβηξε, άμα δεν έχει εταιρεία διανομής από πίσω, η συνέχεια της στις αίθουσες είναι αβέβαιη. Ξεκινήσαμε λοιπόν πρώτα απ' όλα επαφές με τους αιθουσάρχες. Όλοι είχαν αγορασμένες ταινίες, ξένες κυρίως, από τα μεγάλα γραφεία διανομής και δε μπορούσαν να μας δώσουν ημερομηνία. Θα ανέβει αυτό κι αν δεν πάει, θα σας ειδοποιήσουμε...μας έλεγαν. Τίποτα! Λίγο αργότερα, είχαμε κι άλλα προβλήματα: Ο Στεργιάκης, λόγου χάριν, ένας άνθρωπος που αγαπάει το σινεμά κι είχε ακούσει και πολλά για το ντοκιμαντέρ, δήλωσε ανήμπορος να το πάρει στο ΑΣΤΥ, αφού προβάλλει μόνο κόπιες 35 χιλιοστών. Άλλος πάλι μας είπε ότι δεν έχει προτζέκτορα και θα πρέπει να τον προμηθευτούμε εμείς και, τέλος, πάλι κάποιος άλλος αιθουσάρχης δεν μπορούσε να προβάλλει ταινίες από ψηφιακό format DCP, το δικό μας δηλαδή. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου αποφάσισε να συμμετάσχει στην παραγωγή με ένα μικρό ποσό για έξοδα διανομής. Εννοείται πως όσο θετική και να ήταν η κίνηση αυτή, δε μπόρεσε να ενισχύσει τις προσπάθειες μας για την έξοδο του ντοκιμαντέρ στις αίθουσες. Προσωπικά, απελπίστηκα και δεν περίμενα τίποτα κι από κανέναν πια. Ταυτόχρονα, η ταινία ταξίδευε για την Αργεντινή και το Buenos Aires International Anarchist Film Festival, ετοιμαζόταν για τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Εικόνες 21ου αι., τον Μάρτιο που έρχεται, ενώ στο email μου έρχονταν προσκλήσεις για προβολή της σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, αλλά και στο Λουξεμβούργο, στην κινηματογραφική λέσχη που διευθύνει η εκεί δραστήρια ελληνική κοινότητα. Όλα καλά με το εξωτερικό, για τα καθ'ημάς όμως δε μπορούσα να δώσω καμία απάντηση. Όταν βρεθεί διανομή...έλεγα μόνο σε όσους ρωτούσαν πότε επιτέλους θα δουν το ντοκιμαντέρ. Ώσπου, μόλις χθες, δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από τον Ηλία Γεωργιόπουλο του Δαναού, τον αιθουσάρχη που η ταινία είχε πρωτοπαιχτεί στο μαγαζί του και άρα ήξερε από πρώτο χέρι την απήχηση της. Μου ανακοίνωσε πως έχει μία κενή εβδομάδα μεσ' στο πρόγραμμα του και συγκεκριμένα από τις 7 έως τις 12 Μαρτίου. Τηλεφώνησα με τη σειρά μου στην παραγωγό, Τζίνα Πετροπούλου, και δεχτήκαμε αμέσως. Έτσι έχουν τα πράγματα, λοιπόν! Το ντοκιμαντέρ Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου θα προβάλλεται για μία εβδομάδα στην αίθουσα Δαναός 2 και από την προσέλευση του κόσμου θα εξαρτηθεί αν θα συνεχίσει. Νομίζω μάλιστα πως θα παίζεται σε δύο ή τρεις προβολές ημερησίως μαζί με μια μικρού μήκους ταινία, λόγω της διάρκειας του (67 λεπτά). Το ευτύχημα είναι πως ο Δαναός τό'χει - που λένε - από επικοινωνιακής άποψης, συνεπώς θα γίνει δημοσιογραφική προβολή, θα τυπωθούν αφίσες και θα σταλούν δελτία Τύπου. Κλείνω, με την ελπίδα πως αν όλοι αυτοί, που με ρωτάνε τόσους μήνες πότε θα βγει η ταινία, πάνε και τη δουν αυτή τη μία εβδομάδα στον Δαναό, η έξοδος της στις αίθουσες θα παραταθεί και η παρουσία της Κατερίνας Γώγου, τόσο μέσω του ντοκιμαντέρ, όσο και μέσω του βιβλίου - cd Πάνω-κάτω η Πατησίων, αλλά και του θεατρικού, θα είναι πολύ ισχυρή μεσ' στον εκφασισμό της νεοελληνικής κοινωνίας. Στο χέρι όλων μας είναι! Ευχαριστούμε!
* ακούγεται το τραγούδι Άσπρη (μουσική - ερμηνεία: Λόλεκ/ ποίηση: Κατερίνα Γώγου) από το ντοκιμαντέρ Κατερίνα Γώγου - Για την αποκατάσταση του μαύρου, όπως ηχογραφήθηκε για την έκδοση Πάνω-κάτω η Πατησίων (Οδός Πανός, 2012).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου